Tekst ewangelii: Łk 2,16-21

Pasterze pospiesznie udali się do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane. Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki.

Błogosławić

U początków ma być błogosławieństwo – ze strony Boga jest! A człowiek zostaje zaproszony do błogosławienia. Usłyszeliśmy jedno z najpiękniejszych i najczęściej używanych błogosławieństw z Księgi Liczb (6,22-27): Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie swoje oblicze i niech cię obdarzy pokojem. Tak więc idzie o łaskę rozpromienionego oblicza, o łaskę gorejącego serca.

Błogosławić synów i córki, braci i siostry! Życzyć im dobrze! Wszystko w kluczu zawierzenia Bogu, który czuwa nad nami. Błogosławić to wzywać imienia Boga nad ludźmi i nad światem. I jak zapewnia Pan Aarona: Ja im będę błogosławił.

Bo istotnie odpowiedzią na błogosławienie jest błogosławieństwo. W innym miejscu Starego Testamentu Bóg mówi do mnie: Kładę przed tobą błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierz to pierwsze! Ono daje życie. Ono nadaje sens. Ono sensem wypełnia.

Szukać i znajdować

Błogosławić to trochę jakby prorokować, wszak zapowiadamy rzeczy, które mają nastąpić. W sercu je nosimy i wypowiadamy. To w sercu rozgrywa się cały rok, każdy jego dzień, godzina, chwila. Pasterze usłyszeli dobrą nowinę kiedy spali. Zerwawszy się nie dyskutowali, nie kłócili się, a pospiesznie udali się do Betlejem. Nie mieli podane jak na tacy. Trzeba było szukać. Prośmy dla każdego z nas o łaskę poznania dokąd mamy się udać i o łaskę znalezienia tego, co zostało nam oznajmione.

Pasterze znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Tak jak im zostało objawione. I przekazali to, co zostało powiedziane o tym Dziecięciu. Rozpowiadali. Tak nam powiedziano – tak uczyniliśmy i… spełniło się.

Ewangelista Łukasz pisze, że wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. Czyżby nie za proste to wszystko? Prośmy o łaskę nie komplikowania tego, co proste w naszym życiu. Tak bowiem oznacza tak, a nie znaczy nie. Czemuż to boimy się prostoty codzienności? W niej bowiem znajdziemy Emmanuela, Boga-między-nami.

Z serca ku uwielbieniu

Błogosławienie nie jest czczym gadaniem lub gadaniem tego, co ślina na język przyniesie. To owoc postawy serca. Wzorem jest Maryja, Boża Rodzicielka, która nie przez przypadek staje z nami na początku pielgrzymki nowego roku. Ona jest Mistrzynią życia duchowego. Bo przypomnijmy sobie w jakich okolicznościach wyśpiewała piękny hymn Magnificat. W swoim fiat zawarła przepiękną i najprostszą formułę błogosławieństwa. Tak na Boga, tak na Człowieka, tak na siebie, tak na to, co nastąpi.

A postawa ta jest następująca: Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. Prośmy dziś o takie serce – pojemne, otwarte, rozważające, o serce na wzór Bożego Serca, na wzór Niepokalanego Serca Matki Bożej. To rozważanie ma się odbywać w świetle Bożego słowa, bo wtedy dostrzeżemy sens wszystkich tych spraw. Rozważanie, które zachowuje – jak gospodarz, który w skarbcu swoim ma rzeczy stare i nowe i wie kiedy i jak z nich korzystać. Bo rozważył. Bo ułożył. Bo przełożył na język codzienności.

Dlatego na koniec rodzi się postawa uwielbienia Boga. Gdzie? W codzienności, albowiem pasterze wrócili do siebie i wielbili i wysławiali Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane. A najpiękniejszym słowem wielbiącym Boga jest imię Jego Syna: Jezus! Tak więc niech ono nie zniknie z naszych ust, a przede wszystkim serc. Nie wyznacza rytm bicia naszych serc.

o. Robert Więcek SJ

Jeśli chciałbyś otrzymywać bezpośrednio na skrzynkę mailową to przyślij prośbę na maila: robert.wiecek@jezuici.pl

_{Teksty do propagowania z zaznaczeniem Autora, ale nie w celach komercyjnych. Copyright © o. Robert Więcek SJ}