Tekst ewangelii: Mt 18, 1-5. 10
W tym czasie uczniowie przystąpili do Jezusa z zapytaniem: “Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?” On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: “Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje. Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie”.
Posłany przede mną
Wypisz wymaluj łaska uprzedzająca w czystej postaci. Anioł stróż bowiem nigdy nie skupia na sobie. We wszystkim wypełnia wolę Ojca niebieskiego, który go posyła. Z jednej strony jest nieustannie zapatrzony w Najświętsze Oblicze, a z drugiej ciągle jest przy mnie. Nie jesteśmy w stanie tego pojąć! To trzeba przyjąć.
To łaska Boża mnie strzeże! Wszak ona jest konieczna do życia wiecznego. Anioł jest stróżem. Szczególnie, gdy ciężko i ciemno to anioł ten stróżuje chroniąc przed złem, odpierając ataki czyli walcząc w walce duchowej. Bóg troszczy się o mnie. I to jak, posyłając mi takich patronów.
Anioł jest punktem odniesienia do poznawania Pana! Należy go słuchać, bo – można byłoby rzec – jest uchem. Trochę jakby ciągle miał ucho przyłożone do ziemi i doskonale znał się na sztuce wsłuchiwania i wczesnego wykrywania. To niełatwa sprawa, ale jak się ćwiczy to się umie. Św. Ignacy Loyola zaprasza, byśmy powtórki często robili, a sama nazwa ćwiczeń duchowych opowiada o systematyczności treningu, by zdobyć laur zwycięstwa.
Na posyłki
Słyszy się niekiedy określenie chłopiec na posyłki. Kojarzy się z chłopcem do bicia. Jednakże to skojarzenie nie odnosi się do aniołów stróżów. Są na posyłki, wszak starochrześcijańska tradycja powtarza, iż wysyła się swojego anioła stróża do anioła stróża osoby (miejsca itd.), aby razem sobie omówili sprawę. Wierzę, że wiele spraw inaczej by się potoczyło, gdyby zaczęło się o takowych rozmów.
Anioł ten służąc człowiekowi przede wszystkim służy Bogu. Nigdy nie pozwoli na coś, co nie byłoby zgodne z wolą Bożą. Nigdy! I miejmy tego świadomość. Posyłać możemy, bo jest dany do pomocy, lecz nie myślmy, że na pstryknięcie palca będzie czynił to, co nam się podoba. Nie od tego jest anioł!
A jesteśmy w stanie sobie wyobrazić, że ten chłopiec musi być całkiem wyrośnięty i… nad wszech miar wyposażony przez Najwyższego stając do tego rodzaju walki i z tego rodzaju przeciwnikami. Tak więc, w wielu wypadkach zamiast brać się z walkę z kijaszkiem na zwarte szyki nieprzyjaciela lepiej wziąć do ręki różaniec i pomodlić się do Boga za siebie. To jest najlepsze wsparcie, wsparcie modlitewne!
Niewinne spojrzenie dziecka
Przyjęty przez Boga staje się dzieckiem. Stać się jak dzieci. Uniżyć się jak dziecko. Przyjąć dziecko w Boże imię. Największym wrogiem dziecięctwa Bożego jest pogardzanie małymi. Także w wymiarze pogardzania samym sobą. Skoro, jak wspomnieliśmy wyżej, każdy ma swojego, osobistego anioła stróża to tenże w niebie wpatruje się zawsze w oblicze Ojca.
Z tego spojrzenia (kontemplacji) czerpie wszystko, całą wiedzę i całą miłość, całe poznanie. Nic nie umknie spojrzeniu Bożemu, a aniołowie takowe posiadają. Czy widziałeś niewinne spojrzenie dziecka? Te roziskrzone oczy jak gwiazdy na niebie? Taki wzrok przyciąga i pociąga ku Źródłu, bo z czegoś musi czerpać.
Anioły Boże mają takie właśnie spojrzenie. Spojrzenie, które kieruje do Boga, które ku Niemu jest nieustannie ukierunkowane. Wyobraźmy sobie całe – aż po horyzont – pole słoneczników i wszystkie skierowane ku słońcu. A tam, w niebie, niezliczone zastępy aniołów i archaniołów jednogłośnie śpiewające, zwrócone ku Tronowi Boga…
o. Robert Więcek SJ
Jeśli chciałbyś otrzymywać bezpośrednio na skrzynkę mailową to przyślij prośbę na maila: robert.wiecek@jezuici.pl
Teksty do propagowania z zaznaczeniem Autora, ale nie w celach komercyjnych. Copyright © o. Robert Więcek SJ