Post i (nie)obecność – wielkopostne pięciominutówki na piątek po Popielcu – 24 lutego 2023

Tekst ewangelii: Mt 9,14-15

Po powrocie Jezusa z krainy Gadareńczyków podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: “Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?” Jezus im rzekł: “Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć”.


Dlaczego nie…?


No właśnie: dlaczego my nie pościmy? Nie chodzi o dużo, a o mało czy wręcz wcale. Dlaczego dużo gadamy, a mało milczymy? Dlaczego dużo oglądamy, a mało kontemplujemy? Dlaczego dużo przyjmujemy, a mało dajemy? Bo Bożej miary nam brakuje lub też jej nie ma wcale.

Prorok Amos poddaje nam pewną intuicję wołając: Szukajcie dobra, a nie zła, abyście żyli, a Pan Bóg będzie z wami (5,14). A my szukamy zła, a nie dobra i nie żyjemy, bo Boga nie ma z nami. Nie, że się obraził, że sobie poszedł, że już nas nie znosi.

Bóg będzie z nami kiedy koncentrować będziemy się na Nim, na Jego dotyku. Wtedy odnajdujemy w sercu (co się potem przekłada na codzienne życie) pokój i równowagę. Wtedy i dobrze zjemy sobie i pościć będziemy. Wtedy i będziemy posługiwać się srebrem mowy i nie zabraknie złota milczenia.


Dogmatyzmowi mówimy „nie”


Uczniowie Jana są skupieni na poście. Widocznie dawał się im we znaki. Bo to nie było raz, dwa razy w roku. To było kilka razy dziennie. Zapewne wynikało to także z biedy i braków, których doświadczali. Jednak potrafili zagospodarować mądrze owe braki poprzez znalezienie właściwego kierunku czy też intencji. W brzuchach burczało, a żołądki ssały tak samo. Nie zajmowali się graniem trzewi, a zwracali się ku Temu, który dał im życie.

Myśleli, że tak trzeba i że dotyczy to wszystkich i zawsze. Jakże łatwo wejść w „dogmatyzm”, że tylko to i tylko tak i to na wieki wieków. Wcale nie chodzi o współczesny relatywizm, że jak zawieje i kiedy mi się podoba. Strzeżmy się takiego dogmatyzmu. Bóg daje nam każdy dzień jako dar, każdą osobę jako dar na dziś.

Nie klasyfikujmy od razu, nie etykietujmy, nie wkładajmy w nasze, niestety często za ciasne ramy. Takie „ramy” słychać w pytaniu: Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą? Bo u każdego ówczesnego mistrza (rabbi) się pościło. To był jeden z elementów formacji. Zresztą czy uczniowie Pana byli bogatsi? Czy im nie brakowało chleba? Czy objadali się? Raczej nie. Tak więc bieda i braki dotykały ich tak samo jak uczniów Jana.


Doświadczenie nie-obecności Pana


Żeby coś podjąć, a dokładnie wytrwać w postanowieniu to trzeba wiedzieć co, kiedy i jak (co wcale nie oznacza kontroli nad). Powróćmy na chwilę do Amosa i jego zachęty do szukania dobra równoznacznego z odkrywaniem obecności Boga. W ewangelii Pan Jezus podaje pewną cezurę czasową, a mianowicie dopóki pan młody jest z nimi.

Kiedy doświadczamy „nieobecności” Boga? Kiedy coś lub ktoś zajmą Jego miejsce, albowiem Pan nie działa na/przez siłę. Do miłości nie można przymusić, choć sama miłość „musi”. Jeśli tak się sprawy mają to oznacza, że obrośliśmy w tłuszcz i że należy ten „tłuszcz” usunąć! Bo to właśnie pokrywa bielmem nasze oczy i nie pozwala widzieć sercem. Przecież nie ma się obtłuszczonych oczu, a raczej serce.

Podjęcie postu leczy nas z samowystarczalności, z przekonania, że wszystko mogę, że nad wszystkim czuwam, że mam pod kontrolą czyli że jestem-nad. Jest jeszcze jeden wymiar „nieobecności”, a mianowicie przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego. Nad tym warto się zastanowić, bo istotnie nieprzyjaciel natury ludzkiej i świat (w ujęciu św. Jana Apostoła) chcą nam zabrać Pana Jezusa! Jest to w przeciwstawieniu do nauczania (a dokładniej stylu życia) Pana, który wydał się całkowicie. Czyż post nie jest takim wydaniem się ? Złożeniem w rękach Boga całego swego życia? Czyż to nie jest właściwy post?


o. Robert Więcek SJ


Jeśli chciałbyś otrzymywać bezpośrednio na skrzynkę mailową to przyślij prośbę na maila: robert.wiecek@jezuici.pl


Teksty do propagowania z zaznaczeniem Autora, ale nie w celach komercyjnych. Copyright © o. Robert Więcek SJ