Kryzys zbawieniem

przymknięte powieki

na nic się zdadzą

zatkane uszy

od dźwięków nie uchronią

odwracana głowa

wstydu nie ukryje

oto

dramat ludzkości

tragedia wszechświata

kryzys bezkresny stworzenia

Bóg na kolanach

zawieszony między

niebem a ziemią

ukrzyżowany Stwórca

przekuwa

przeraźliwy ziejący pustką

kryzys

na bramę zbawienia

przecieram oczy ze zdumienia

ucho nie słyszało

głowa sama się zwraca

 

Nowy Sącz, 2.04.2010

Wielki Piątek