|
|
poprzednie 5 minut:
 To twoja Mama - medytacja biblijna na święto NMP Matki Kościoła – 1 czerwca 2020
31 maja, 2020
 Weź głęboki oddech - medytacja biblijna na Uroczystość Zesłania Ducha Świętego – 31 maja 2020
30 maja, 2020
Zacznij od siebie – zajmij się sobą - wielkanocne pięciominutówki na sobotę 30 maja 2020
29 maja, 2020
Droga łaski - wielkanocne pięciominutówki na piątek 29 maja 2020
28 maja, 2020
Kontakt wzrokowy - wielkanocne pięciominutówki na czwartek 28 maja 2020
27 maja, 2020
Niczego się nie boję - wielkanocne pięciominutówki na środę 27 maja 2020
26 maja, 2020
Chodzący w chwale - wielkanocne pięciominutówki na wtorek 26 maja 2020
25 maja, 2020
Już teraz zwyciężył - wielkanocne pięciominutówki na poniedziałek 25 maja 2020
24 maja, 2020
Niebo i ziemia - medytacja biblijna na Wniebowstąpienie Pańskie – 24 maja 2020
23 maja, 2020
W Synu synami - wielkanocne pięciominutówki na sobotę 23 maja 2020
22 maja, 2020
W cierpliwości ku radości - wielkanocne pięciominutówki na piątek 22 maja 2020
21 maja, 2020
Jeszcze chwila - wielkanocne pięciominutówki na czwartek 21 maja 2020
20 maja, 2020
Dla każdego coś dobrego - wielkanocne pięciominutówki na środę 20 maja 2020
18 maja, 2020
Pożytek z rozstania - wielkanocne pięciominutówki na wtorek 19 maja 2020
18 maja, 2020
Uprzedzeni - nieprzygotowani - wielkanocne pięciominutówki na poniedziałek 18 maja 2020
17 maja, 2020
Kocham – nigdy dość - medytacja biblijna na VI Niedzielę Wielkanocną – 17 maja 2020
16 maja, 2020
Wybieram Chrystusa - medytacja biblijna na święto Andrzej Boboli – 16 maja 2020
15 maja, 2020
Wszystko wiem i mam - wielkanocne pięciominutówki na piątek 15 maja 2020
14 maja, 2020
Nie los, a wybranie - medytacja biblijna na święto Macieja Apostoła – 14 maja 2020
13 maja, 2020
Czystość i płodność - wielkanocne pięciominutówki na środę 13 maja 2020
12 maja, 2020
|
|
To twoja Mama - medytacja biblijna na święto NMP Matki Kościoła – 1 czerwca 2020
31 maja, 2020
|
|
|
|
Tekst ewangelii: J 19,25-27
Obok krzyża Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: Niewiasto, oto syn Twój. Następnie rzekł do ucznia: Oto Matka twoja. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Dar z Golgoty
Mistrz umiera na krzyżu. Rozsypują się jak domki z kart w podmuchu wiatru. A myśmy się spodziewali. Ta scena pokazuje totalną ludzką klęskę. Takie wydarzenia mają miejsce i mogą prowadzić do rozpaczy. To jest zburzenie do fundamentów! Obnażenie naszych słabości! Odarcie ze wszystkiego!
I w takiej sytuacji Ten, który umiera i który jest niepojęty przez uczniów czyni taki gest. Doskonale wie, że tego rodzaju wydarzenia potrafią mocno zachwiać równowagą w sercu człowieka. Wie, że przy takim uderzeniu można się załamać. Co robi? Daje nam Matkę.
Taki ludzki. Jakże znający nasze człowiecze ścieżki. Bo do kogóż w trudnych momentach się nie zwrócić jak do mamy? Ona najlepiej zrozumie. Przygarnie. Nie mówi wiele słów. Potrzebujemy Matki. By do Niej przyjść i popłakać, my, dorosłe dzieci, gdy nie wiadomo, w którym kierunku ruszyć. Zaiste, Pan zna nas bardzo dobrze i zaradza naszym potrzebom w sposób dla nas niewyobrażalny. Przy Niej nie da się krzyczeć: to jest koniec, już nic nie da się zrobić itp. dyrdymały.
Oczekujący z innymi
Po Jego śmierci przychodzi czas rozterki, bólu, smutku. To wszystko jest udziałem każdego człowieka. Co robić? Trwać. Trwać przy słowie Bożym. Nie zostawię was sierotami. Każdy w jakiś sposób musi zderzyć się z tymi doświadczeniami. Wierzymy, że umarł. Wierzymy, że zmartwychwstał. To jest podstawą naszego wędrowania.
Kiedy wyruszyć? Dokąd? Tutaj potrzeba znowu trwania. Słyszymy, że po Wniebowstąpieniu Pana uczniowie wrócili do Wieczernika i tam trwali na modlitwie. Dlaczego? Bo Pan Jezus tak im powiedział. Trwają na modlitwie i dzieje się to we wspólnocie. Gdy nie wiemy, co robić to trzeba trwać na modlitwie.
I tu pojawia się tak z boku Ta, którą otrzymaliśmy w najtrudniejszym momencie historii ludzkości (Golgota), nasza Matka. Albowiem Łukasz zauważa, że nie byli tylko sami uczniowie. Były tam niewiasty, a pośród nich Maryja, Matka Pana. Jak to Matka. W cieniu. Modląca się ufnie. Dający przykład. W tym miejscu jeszcze jeden ważny i ważki element: jednomyślnie. Bo serca zwrócone ku Bogu, bo umysły nakierowane na Jego światło, a to przecież w stopniu doskonałym jest w Maryi, w Jej Niepokalanym Sercu.
W drogę z Panem i Maryją
Doświadczenia w jakiś sposób skrajne – Jego śmierć i Jego zmartwychwstanie. Takie przeoranie do głębi ziemi naszych serc. Jednak zdajemy sobie sprawę, że nie mogą one trwać zbyt długo. Ich intensywność może zrobić krzywdę. Wierzymy i z wiarą wchodzimy w okres zwykły. Kończy się okres wielkanocny – pięćdziesiąt dni świętowania. Duch Święty został nam dany. I chciałoby się jeszcze trwać w radości, w błogostanie.
Jednak nie! Potrzeba wyruszyć w drogę! W drogę codzienności. Podjąć na nowo, z odnowionym animuszem obowiązki wynikające z mojego powołania, z mojej pracy. Nie zawsze jest to łatwe. Niekiedy wiąże się z trudem. I po raz kolejny otrzymujemy od Pana w Kościele wielki dar. Dostajemy Matkę Kościoła.
Ona wszystko rozumie. Ona Sercem ogarnia każdego z nas. Do Niej możemy się zwrócić w każdej potrzebie. Także o radę. Także o słowo. Także o przytulenie. Zawsze z boku i w cieniu i zawsze obecna. Wszak gdzie Jezus tam i Maryja. On zapewnił, że będzie z nami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata, a Ona jest Jego nieodłączną Towarzyszką. Tak więc, weź Ją do siebie! To Twoja Mama!
o. Robert Więcek SJ
Jeśli chciałbyś otrzymywać "pięciominutówki" bezpośrednio na adres mailowy wystarczy napisać prośbę na adres: robert.wiecek@jezuici.pl powrót
|
|
|
Duchowość
ignacjańska